قمر در عقرب...

اوضاع قمر در عقرب یعنی همین.
یعنی قاطی شدن همه‌چیز. هم مردم مشکل اقتصادی دارند، هم جناح‌ها با هم اختلاف دارند، هم آشوبگران منتظر فرصتند.

عاقبت هیچ مشکلی هم حل نمی‌شود. چرا؟ چون اینجا به جای حل مشکل، دنبال مچ‌گیری از همدیگر هستند. چون قبیله، مهم است نه مردم.

...

آنها که تا چند سال پیش هر اعتراضی را فورا به ضدانقلاب نسبت می‌دادند، حالا از اعتراض محدود، علیه دولت حمایت می‌کنند و آنهایی که تا چند سال پیش حامی اعتراض علیه آن دولت بودند، حالا به دنبال آرامشند.

خوش به حال رفتگر کوچه‌ی ما. هر روز صبح، در گرما و سرما، کارش را انجام می‌دهد و کاری به کار هیچ‌کس ندارد.

هوا | بس ناجوانمردانه | سرد است...

هوا چقدر سرد شده است | سرمازدگان را دریابیم | همانی که به ما نعمتی داده و از آنها گرمایی را ستانده | به همه ما نیک می‌نگرد | و هرگز گمان نکنیم که | درها همواره بر پاشنه‌های پیشین خود می‌چرخند | و با همه خرتوخرى این دنیا اما:
«فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ»

مثلا | هنوز اگر #دیوار_مهربانی شهرتان به راه است | بد نیست در پایان روز | مثلا حوالی ساعت12 شب | مقداری از لباس های گرمی که مناسب هم باشند | آنجا بگذارید...

" دیدی گفته بودم؟ "

میدانی؟! | خیلی از ما اهالی فیس بوک | که #سیاسی مینویسیم | گاهی در ورای نوشتن درد و دغدغه مان | به این فکر میکنیم که; | خُب، حالا این خبر را طوری تحلیل کنم و بنویسم که 6ماهِ دیگر/یکسال دیگر/سه سال دیگر | فیس بوک را شاهد بگیرم و بگویم; | "دیدی گفته بودم" | منتها با قانون احتمالات هم که چرتکه بیندازی | اغلب نصف تحلیل ها درست است و نصف دیگر چپکی از آب درمیاید | منتها هیچوقت برای آن "نصفِ تحلیل ها و قضاوت" های غلط مان، نمینویسیم; | "انگار اشتباه میکردم" | و از قضا حواسمان هم نیست... که; | آنکه مدام بنویسد "دیدی درست میگفتم" | یکجورایی دل آدم را میزند | و شاید کم کم اطراف ات خالی شود | که حق هم دارند | چون کم کم "تو" احساساتی میشوی و بر ابرهای غرور پرواز میکنی | که لابد من "محمدعلی فروغی" فیس بوکم | یا "نوام چامسکی" کانال تلگرامم | و این اختلافِ بین "چیزی که فکر میکنی" با "چیزی که هستی" مدام تو را از دیگران دور میکند | با همین نقد | بد نیست گاهی خاطرات خودمان | لطیفه ای | تصویری یا هرچیز جز تخصص فیس بوکی مان | با دیگران به اشتراک بگذاریم | تجربه اس حتما لذت بخش خواهد بود...

امروز در تاریخ | 23 آذرماه

امروز در #تاریخ

23 آذر 1332

موافقتنامه‌ای بین ایران و شوروی امضاء شد | ایران تریاک می‌دهد تا از شوروی شکر بگیرد!

...

23 آذر 1357

اعلامیه‌ای به امضاء (#ارتش آزادیبخش ایران) در توضیح واقعه لویزان منتشر شد و جریان کشتار دستجمعی آنان را تشریح نمود.

دکتر کریم #سنجابی رهبر جبهه ملی با #شاه ملاقات کرد و شاه به وی تکلیف #نخست‌وزیری کرد، سنجابی اعلام کرد که پیشنهاد شاه را نپذیرفته و گفته است تنها راه بازگشت آرامش به کشور کناره‌گیری او از سلطنت است.

در تظاهرات یزد عده کشته‌شدگان به پنج نفر رسید.

بیمارستان شاهرضای مشهد مورد حمله نظامیان قرار گرفت. و عده‌ای از پزشکان و پرستاران زخمی‌شدند. دولت برای رسیدگی به فاجعه بیمارستان شاهرضای مشهد هیئتی را به مشهد فرستاد، در این هیئت سپهبد کاتوزیان، دکتر شمس‌الدین مفیدی و دکتر حفیظی و دکتر طباطبائی شرکت کردند.

اندر احوالات احمدی نژاد...

کواکبیان: وقتی مرتضوی روزنامه‌ها را محدود می‌کرد، احمدی‌نژاد طرفدار آزادی نبود؟!

نماینده تهران:

🔸اگر اصلاح‌طلبان بست‌نشینی می‌کردند، اصولگرایان گوش فلک را کَ...ر می‌کردند

🔸احمدی‌نژاد یک ریال هم به خانه نبرده اما میلیاردتومان را خلاف قانون جابه‌جا کرده است

🔸عضویت در مجمع تشخیص برای هیچکس مصونیت قضایی نمی‌آورد

1آذر | داریوش فروهر...

سخنان آیت الله خامنه ای درباره #داریوش_فروهر :
«مرحوم فروهر، قبل از #انقلاب دوست ما بود، اول انقلاب همکار ما بود، بعد از پدید آمدن فتنه‌های سال ۶۰ دشمن ما شد؛ اما دشمن بی خطر و بی ضرر، ایشان معروفیتی در بین مردم نداشت، کسی که تحت تأثیر حرف‌های او نبود، نفوذی نداشت، دشمن بی خطری بود انصافاً آدم نانجیبی هم نبود، حالا شما فکر می‌کنید کسی که مثل فروهر را می‌کشد، آیا این فرد می‌تواند دوست نظام باشد؟
18 دی 1377

پس از 12سال به دختر ایشان " پرستو فروهر " اجازه دادند مراسم سالگرد ...پدر و مادر اش را در خانه شان برگزار کند.

داریوش فروهر در 1آذر1377 به قتل رسید.

آقای موسوی اگر اندک خدمات شما نبود ...

در جریان اتفاقات سال 88 ، یعنی زمانیکه خبر چندانی از تلگرام و واتساپ و این چیزها نبود ، پیامکی بین گوشی های مختلف توسط یک جریان خاص ، منتشر میشد که متن آن به شرح ذیل بود :

آقای موسوی اگر اندک خدمات شما به این انقلاب نبود،شما را به دادگاه معرفی می کردم. (روح الله خمینی – صحیفه نور – جلد21 – صفحه ی 163 )

هنوزم اگر در برخی وبلاگ ها با همان جریان خاص به سراغ آرشیو سا 88 بروید این متن به چشم میخورد و تفاسیر و تحلیل های مختلف دوستان درباره ی این جمله که البته نه از سر عقل که از سر جهل میباشد.

اما از چه نظر مدعی هستم که از سر " جهل " بود.

بالاخره امام خمینی(ره) در پایان وصیت نامه ی الهی-سیاسی خودشان چند نکته را پیرامون خودشان و نقل هایی که از ایشان میشود متذکر شدند از جمله اینکه سخنی از من را مپذیرید مگر امضای من باشد ، در اثار منتشره از من باشد یا توسط صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شده باشد.

این سخن امام نشان میدهد خود امام نیز میدانست که افرادی چنین ظالمانه و بدون اندک تفکری و حتی بدون اعتقاد ، چطور حاضرند حتی حیثیت امام را به بازی بگیرند تا به مقاصد کثیف و ناپاک و سرتاپا دروغ خود برسند.

بیاید برای یک بار هم از دید یک پژوهشگر و نه مردم عادی به بررسی این پیامک بپردازیم ، مردم عادی از این نظر که به محض دریافت یک پیامک از جوک های قومی و بازی با ابروی یک شهر تا چنین پیامک هایی سریع به انتشار آن میپردازند بدون آنکه هیچ تحقیقی پیرامون حقیقت داشتن مطلبی بکنند که خود باعث انتشار آن هستند.

برای بررسی این پیامک ، باید به سراغ منبعی که پیامک ذکر کرده است برویم یعنی صحیفه – جلد 21 – صفحه ی 163

برای این منظور از سایت رسمی مرکز انتشار اثار امام خمینی ( ره ) استفاده کنید به آدرس ذیل :

www.imam-khomeini.ir

در این سایت به قسمت صحیفه بروید و جلد 21 را انتخاب کنید سپس در قسمت " برو به صفحه " صفحه ی 163 را وارد نمایید تا متن صفحه ی 163 برای شما ظاهر شود.

همانطور که میبینید تیتر این صفحه کاملا نشان دهنده ی محتوای متن آن صفحه است . عنوان این صفحه به شرح ذیل است :

" اجازه نامه به آقای سید نیاز حسین نقوی، در امور حسبیه و شرعیه "

درواقع نامه ای هست از حضرت امام ( ره ) به آقای سید نیاز نقوی حسینی آنهم در موضوع "اجازه در امور حسبیّه و شرعیه" – در متن هم هیچ جمله عبارتی نزدیک به آن پیامک کذایی نمیبینید.

نه تنها در این صفحه بلکه تا 20 صفحه قبل از آن و 20 صفحه بعد از آن هم چنین عبارتی و حتی چنین مفهومی به آقای موسوی از سمت امام نمیبینید.

نه تنها چنین چیزی نیست بلکه از جاییکه گفته اند " عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد " سازنده ی این پیامک حتی صحیفه ی امام را هم ورق نزده است چرا که دقیقا چند صفحه بعد از آدرسی که سازنده پیامک عنوان کرده است پر است از نامه هایی که امام به میرحسین موسوی فرستاده است و نه تنها چنین مفهومی در آن نیست که برعکس در حال تمجید آقای موسوی میباشد از جمله در صفحه ی 199 و 200 (جلد 21 صحیفه ) نامه ی حکم انتصاب میر حسین موسوی به سمت سرپرست امور جانبازان توسط امام خمینی (ره) میباشد که بخشی از متن آن را عینا برای شما خواننده گرامی در ذیل میاورم :

(( از آنجا که ممکن است این روزها افرادی بخواهند نسبت به دولت خدمتگزار شبهات‏‎ ‎‏و القائاتی در اذهان عامه به وجود آورند و زحمات بی شائبه و طاقتفرسای شما را‏ ‎‏خصوصاً در مسئلۀ جنگ خدشه دار نمایند، لازم است این نکته را تذکر دهم که من‏‎ ‎‏همچون گذشته شما را فردی لایق و دلسوز برای انقلاب اسلامی می دانم، و زحمات شما‏‎ ‎‏را در دوران جنگ و تجهیز سپاهیان اسلام فراموش نمی کنم، و الآن نیز شما را تأیید و‏‎ ‎‏حمایت می کنم. ))

همانطور که میبینید دیدگاه امام نسبت به میرحسین موسوی در این نامه به وضوح مشخص و تبیین شده است.

حالا احتمالا منظور حقیر را در " جاهل " خواندن سازندگان و منتشرکنندگان آن پیامک مذکور متوجه میشوید. متاسفانه اینها نه درکی از زمان نخست وزیری آقای میرحسین موسوی دارند و نه حتی صحیفه ی امام را که خود را متعهد به آن میدانند درست مطالعه کرده اند. مصداق همان ضرب المثلی ست که " بشکه خالی بیشترین صدا را میدهد "

جا دارد توصیه ای به آن جریان خاص بکنم آنهم اینکه در جنگ های سیاسی حداقل کاری که میتوانید بکنید تا مورت و مردانگی خود را نشان دهید این است که اصل محتوا را نقل کنید . وقتی شما حتی به کلام امام ( ره ) هم رحم نمیکنید و حاضرید برای رسیدن به مقاصد کثیف خودتان دست به هرکاری بزنید چطور انتظار دارید مردم به شما اعتماد کنند؟

مردم به کسانی اعتماد کنند که حتی حاضرند کلام امام را تحریف کنند تا کسی مثل نخست وزیر زمان جنگ را کوچک نشان دهند؟

آقای میرحسین موسوی با تمام اشتباهات که در سال 88 داشت  اما آیا این مردانگی و مروت است که شما کلام امام را تحریف کنید تا ایشان را کوچک و بی اعتبار معرفی کنید؟

و همانطور که دیدید چنانچه بعد از این هم بخواهید این سبک از مقابله را پیشگیرید ماهم ساکت نخواهیم نشست و با انتشار آنچه " حقیقت " هست و احتمالا در مقاصد سیاسی شما چنین چیزی اصلا تعریف نشده است میپردازیم.

شمایی که معتقدید نباید حتی کلام امام را تفسیر کرد ، چرا که کلام امام واضح و صحیح است ، چطور به خود اجازه میدهید کلام ایشان را تحریف کنید؟؟؟

مَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ ؟

پیامد های منع احمدی نژاد توسط رهبری

همانطور که مطلع هستید رهبری در ماه های اخیر جلساتی داشتند که کاملا رنگ و بوی انتخاباتی داشته است از جمله داغ ترین این رویدادها صحبت های رهبری درباره ی منع احمدی نژاد برای کاندیداتوری انتخابات سال 96 بود که همگان شنیدند که رهبری صراحتا گفتند که ایشان را منع کرده اند و چندی بعد هم خود اقای احمدی نژاد این گفته را تایید کرده و گفت به دستور حضرت اقا عمل میکند و قصد آمدن به انتخابات سال 96 را ندارد .

اما تحلیل حقیر از این اظهار نظر رهبری درباره ی منع احمدی نژاد و صلاح ندانستن حضور ایشان در انتخابات 96 سه نکته ی مهم دارد که به توضیح آن میپردازم.

نکته ی اول را میتوان در صحبت های خود رهبری که در ماه های اخیر و چه در خصوص همین صحبت های ایشان یافت آنهم بحث " دو قطبی " شدن جامعه است. درواقع اعتقاد بر این است که در صورت حضور آقای احمدی نژاد در انتخابات96 جامعه دوباره دچار همان دوقطبی سال 88 خواهد شد و حتی بیشتر و پرچالش تر.

درواقع احمدی نژاد تنها چهره ی دیپلماتیک ایران است که یا طرفداران دوآتیشه داره یا منتقدین سرسخت و افراطی و این اتفاق درباره ی کمتر دیپلماتی در ایران اتفاق می افتد. کمااینکه درمورد اقای هاشمی صدق نمیکند ، آقای هاشمی علاوه بر جمعیت طرفداران و منتقدان ، جمعیتی را دارد که با وجود اصولگرا بودن هنوز هم سیاست هاشمی را تایید میکنند و همینطور جمعیتی را دارد که با وجود اصلاح طلب بودنشان همچنان هاشمی را نقد میکنند و منتقد سرسخت ایشان هستند.

درباره ی احمدی نژاد اینطور نیست ، یعنی شما یا طرفدار احمدی نژادید و یا منتقد ایشان. حد وسطی وجود ندارد . برای همین در حالت عادی هم اگر احمدی نژاد بیاید این احتمال میرود عده ای که منتقد او هستند با وجود اینکه به کاندید دیگر هم اعتقادی ندارند اما به دلیل رای نیاوردن احمدی نژاد قطعا به طرف مقابل رای خواهند داد و این معنای واضح دوقطبی در جامعه است. حتی میتوان اینطور هم به قضیه نگاه کرد که چنانچه کاندید مقابل احمدی نژاد کمی هم سمت و سو های اصلاح طلبانه داشته باشد همین باعث شود که کارزار سبزهای سال 88 به نفع کاندید مقابل احمدی نژاد رای بدهند و عملا آن کاندید تبدیل به جناح شبه سبز در ایران شود که این هم یعنی دوقطبی شدن جامعه .

البته که احتمال دوم محتمل تر است ، در واقع سبزهایی که احتمالا به خودشان قول داده اند دیگر خانه نشین بشوند و شناسنامه شان دیگر مهر صندوق رای را نبیند با آمدن احمدی نژآد تحریک میشوند که دوباره وارد انتخابات شده و اینبار رای شان را نه به نفع کاندید منتخب خودشان ( که عملا وجود ندارد ) بلکه به ضرر احمدی نژاد رای بدهند و این خود یعنی ممکن است رای سبزهای چند شقّه شود که البته با انسجامی که اصلاح طلب ها در لیست نویسی انتخابات مجلس دهم داشتند نشان دادند میتوانند رای هایشان را کنترل کنند.

پس نکته ی اول جلوگیری از " دوقطبی " شدن جامعه هست ، چیزی که سال 88 دیدیم نه به نفع سبزها و نه به نفع حکومت شد. و برای هردوطرف جریان هزینه های سنگینی داشت که اصلاح طلبان را مغضوب علیه کرد و نظام را هم بسیار به چالش و نقدهای بنیادی که اصل انقلاب را زیر سوال میبرد کشاند.

نکته ی دوم مطلبی ست که بعد از سال 87-88-89 در بین اصلاح طلب ها رواج پیدا کرده است آنهم بحث امر و نهی های رهبری در مورد های مختلف است.

در واقع با این اظهار نظر رهبری و منع احمدی نژاد ، خود باعث شد که این طرز فکر از جریان های اصلاح طلب و حتی جریان عموم مردم پاک شود که رهبری فقط به اصلاح طلب ها امر و نهی میکند و عملا اصولگراها تابحال طعم چنین امر و نهی هایی را نکشیده اند. با این منبع که البته ضربه ی سختی به پیکره ی اصولگراها بخصوص در سال 96 خواهد زد باعث شد این طرز فکر از بین برود هرچند که رهبری درباره ی انتخابات سال 84 و کاندیداتوری اقای هاشمی هم نظری مشابه داشتند چرا که اعتقاد بر این است که در ایران بعد از دو دوره رییس جمهور بودن ، اینکه دوباره بخواهید کاندید بشوید مورد اقبال مردم قرار نمیگیرد همانطور که آقای هاشمی دو دوره رییس جمهور بودند و وقتی دوباره برای سال 84 ثبتنام کردند با اقبال مردم مواجه نشدند و مردم ترجیه دادند به شهردار تهران که شاید زیاد برای مردم کل کشور شناخته نبود رای بدهند تا آقای هاشمی و آنهمه شناخت و معرفتی که کل ایران به ایشان داشت.

پس احمدی نژاد هم از این ماجرا سوا نیست و همین موضوع میتوانست باعث شکست رسمی آقای احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری ایران بشود.

نکته سوم " اخلاق احمدی نژادی " بود که سالهاست مورد نقد همگان است ، از اصلاح طلب ها تا مردم و حتی خود اصولگرا ها . "اخلاق احمدی نژآدی " مجموعه خلقیاتی ست که مردم و مسئولین در دستگاه دیپلماسی نمیپسندند . از جمله ادبیات عجیب غریب احمدی نژآد . اما چیزی که اینجا مورد بحث حقیر است بحث قهر کردن 11 روزه ی اقای احمدی نژآد در جریان انتخاب وزیر اطلاعات می باشد که از همان سال ها تا الان یک نمره ی فوق العاده منفی را در کارنامه ی احمدی نژآد ثبت کرده است ، چه در جناح اصلاحات که آتش بیار معرکه شدند و چه در جناح اصولگرا و آنچه حزب اللهی خوانده میشود هردو منتقد احمدی نژآد شدند. عدم پذیرش حرف رهبری در آن جریان و قهر کردن احمدی نژاد و حتی صحبت از استعفای او باعث شد که این ننگ همیشگی در کارنامه ی او بماند که شاید این حرف شنوی اخیر او از رهبری مبنی بر عدم حضور انتخابات96 شاید تاحدود زیادی این لکه ی ننگ را از کارنامه ی احمدی نژاد پاک کند که آنجا احمدی نژاد شاید حرف رهبری را قبول نداشت و با این حرف شنوی ، نمره ی منفی آن اتفاق را تا حد زیادی بهبود ببخشد.

 

حیث المجموع نظر رهبری مبنی بر عدم حضور احمدی نژآد انطور که از مستندات بر می آید به نفع تمام جناح ها از راست و چپ تا مردم و کوچه و بازار است.

و شاید این موقعیت را هم برای اصولگرا ها ایجاد کند تا بتوانند همانطور که سال 84 شخصیتی مثل احمدی نژاد را افریدند ، شخص جدید و اندیشه ی جدیدی را به حزب خود اضاف کنند .

 

در پناه خداوند رحمان و رحیم

تکنیک برجسته سازی ( جنگ روانی )

برجسته‌سازی یکی از پرکاربردترین تکنیک‌های جنگ روانی می‌باشد. نخست به مثال زیر توجه فرمایید:

« شما زیباترین فردی را که می‌شناسید در ذهن بیاورید. حالا از یک کاریکاتوریست بخواهید چهره او را ترسیم کند. بنظر شما این طراحی چقدر معرف آن شخص زیبا است؟ »

در تکنیک برجسته‌سازی، خبرسازان درست مانند کاریکاتوریستها عمل می‌کنند. یعنی یک قسمتهایی را بزرگ و قسمتهای دیگر را کوچک جلوه می‌دهند.

 

کار آنها مثل این است که فردی را مجبور کنیم از پشت یک ذره‌بین تابلویی را ببیند و فقط نقاط خاصی از این تابلو را به او نشان دهیم.

رسانه‏هاى خبرى در تکنیک برجسته سازى اینگونه عمل مى‏کنند. براساس منافع صاحبان رسانه‏ها برخى از اخبار را گزینش کرده و با تمام قوا آن را درشت‌نمایى مى‏کنند طورى که اخبار دیگر کاملاً تحت الشعاع قرار گرفته و دیده نمى‏شوند با این کار آنها به مخاطبین القاء مى‏کنند که فقط به موضوعات مورد نظر آنها بیندیشند.

 مثالها ;

 

1-  در کشوری که داراى مشکلات اقتصادى از قبیل فقر، گرسنگى، بى عدالتى و... است رسانه‏ها به مدت چند روز قویاً به سفر فلان خواننده یا گروه ارکست پرداخته و صحنه‏هایى از اجراى آن‏ها، هتل محل اقامتشان، اتوبوس حامل آن‏ها و ... را نشان مى‏دهند در حالى که این مسأله اصلاً اولویت مردم نیست ولى با درشتنمایى و برجسته سازى تمامى افکار عمومى را مشغول آنها مى‏کنند.

 

 2- شبکه CNN تمام اخبار خود را در طى چند روز حول محور ربوده شدن چند تبعه غربى در سواحل جنوب شرق آسیا  مى‏کند در حالى که در غزه مردم بى‏گناه به خاک و خون کشیده مى‏شوند و هیچ پوشش خبرى از آن پخش نمى‏شود. با این کار اذهان عمومى به یک مسأله دست چندم مشغول مى‏شود و از مسایل اصلى باز می‌ماند. در حقیقت رسانه‌ها شاید خیلى موفق نباشند که به مردم چگونه اندیشیدن را القاء کنند اما به کمک برجسته سازى به راحتى به آن‏ها دیکته مى‏کنند که به چه بیاندیشند و اولویت‏هاى فکرى جوامع را مشخص مى‏کنند.

 

3- خانم مروه شروینى (شهیده حجاب) در دادگاه آلمان در ملاء عام به جرم محجبه بودن با ضربات چاقو شهید مى‏شود اما خبرگزارى‏هاى غربى از جمله CNN تا یک هفته سخنى از آن به میان نمى‏آورند و بعد از آن هم به صورت یک خبر دست چندم به صورت «درگیرى یک مرد آلمانى و یک زن مسلمان در دادگاه منجر به مرگ زن شد» آن را به یک خبر بى اهمیت و دست چندم تبدیل مى‏کنند.

براساس این تکنیک است که بزرگان جنگ روانى شعار زیر را مطرح مى‏سازند: «شاید، نتوانیم  مردم را مجبور کنیم که چگونه بیاندیشند اما براحتى مى‏توانیم آنها را وادار کنیم به آن چیز هایى که ما مى‏خواهیم بیاندیشند» یعنى اولویت فکرى مخاطبان را رسانه تعیین مى‏کند.