اولین پیام کوتاه...

25 سال پیش | در هین ایام | درحالیکه آیت الله هاشمی سومین سال ریاست جمهوری اش را میگذراند | مردی که در تصویر میبینید | نیل پاب ورت | مهندس بریتانیایی شرکت مخابرات | از طریق رایانه به تلفن همراه رئیس اش | اولین پیام کوتاه یا SMS را با مضمون; | "#کریسمس مبارک" | ارسال کرد...
و حقیقتا | عجب چیز لذت بخشی بود | علیرغم تمامِ هزینه اش و محدودیت هایش | اصلا چقدر بااهمیت بود | مثلِ حالا نبود که اینباکس ها مملو از پیام است | و میدانی پیامک آنقدر بی ارزش شده که | پیام های اینباکس ات | به مُفت هم نمی ارزد ...
چقدر ناجوانمردانه | پیامک ها را | دور ریختیم...
بدتر از آنها | کاری بود که | با ایمیل ها کردیم...

والدین و خودِ خدا...

آدمى را درباره پدر و مادرش سفارش کردیم. مادرش به او حامله شد و هر روز ناتوانتر مى‌شد و پس از دو سال از شیرش باز گرفت. و سفارش کردیم که: مرا و پدر و مادرت را شکر گوى که سرانجام تو نزد من است.

پ.ن; "مرا" و "پدر" و "مادرت" ، خدا و پدر و مادر در یک خط،در کنار هم...

اندر احوالات یک روزنامه...

خود روزنامه‌نگارها هم #روزنامه خودشان را نمی‌خوانند...

بعد ما اینجا غرغر میکنیم چرا نشریه دانشجویی را یک ماه توقیف کرده اند، متاسفانه در اکثر مشاغل کسانی بر صدر نشسته اند که اندک تخصصی درباره آن فعل ندارند و صرفا به فکر بوی کباب اند!

آقای موسوی اگر اندک خدمات شما نبود ...

در جریان اتفاقات سال 88 ، یعنی زمانیکه خبر چندانی از تلگرام و واتساپ و این چیزها نبود ، پیامکی بین گوشی های مختلف توسط یک جریان خاص ، منتشر میشد که متن آن به شرح ذیل بود :

آقای موسوی اگر اندک خدمات شما به این انقلاب نبود،شما را به دادگاه معرفی می کردم. (روح الله خمینی – صحیفه نور – جلد21 – صفحه ی 163 )

هنوزم اگر در برخی وبلاگ ها با همان جریان خاص به سراغ آرشیو سا 88 بروید این متن به چشم میخورد و تفاسیر و تحلیل های مختلف دوستان درباره ی این جمله که البته نه از سر عقل که از سر جهل میباشد.

اما از چه نظر مدعی هستم که از سر " جهل " بود.

بالاخره امام خمینی(ره) در پایان وصیت نامه ی الهی-سیاسی خودشان چند نکته را پیرامون خودشان و نقل هایی که از ایشان میشود متذکر شدند از جمله اینکه سخنی از من را مپذیرید مگر امضای من باشد ، در اثار منتشره از من باشد یا توسط صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شده باشد.

این سخن امام نشان میدهد خود امام نیز میدانست که افرادی چنین ظالمانه و بدون اندک تفکری و حتی بدون اعتقاد ، چطور حاضرند حتی حیثیت امام را به بازی بگیرند تا به مقاصد کثیف و ناپاک و سرتاپا دروغ خود برسند.

بیاید برای یک بار هم از دید یک پژوهشگر و نه مردم عادی به بررسی این پیامک بپردازیم ، مردم عادی از این نظر که به محض دریافت یک پیامک از جوک های قومی و بازی با ابروی یک شهر تا چنین پیامک هایی سریع به انتشار آن میپردازند بدون آنکه هیچ تحقیقی پیرامون حقیقت داشتن مطلبی بکنند که خود باعث انتشار آن هستند.

برای بررسی این پیامک ، باید به سراغ منبعی که پیامک ذکر کرده است برویم یعنی صحیفه – جلد 21 – صفحه ی 163

برای این منظور از سایت رسمی مرکز انتشار اثار امام خمینی ( ره ) استفاده کنید به آدرس ذیل :

www.imam-khomeini.ir

در این سایت به قسمت صحیفه بروید و جلد 21 را انتخاب کنید سپس در قسمت " برو به صفحه " صفحه ی 163 را وارد نمایید تا متن صفحه ی 163 برای شما ظاهر شود.

همانطور که میبینید تیتر این صفحه کاملا نشان دهنده ی محتوای متن آن صفحه است . عنوان این صفحه به شرح ذیل است :

" اجازه نامه به آقای سید نیاز حسین نقوی، در امور حسبیه و شرعیه "

درواقع نامه ای هست از حضرت امام ( ره ) به آقای سید نیاز نقوی حسینی آنهم در موضوع "اجازه در امور حسبیّه و شرعیه" – در متن هم هیچ جمله عبارتی نزدیک به آن پیامک کذایی نمیبینید.

نه تنها در این صفحه بلکه تا 20 صفحه قبل از آن و 20 صفحه بعد از آن هم چنین عبارتی و حتی چنین مفهومی به آقای موسوی از سمت امام نمیبینید.

نه تنها چنین چیزی نیست بلکه از جاییکه گفته اند " عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد " سازنده ی این پیامک حتی صحیفه ی امام را هم ورق نزده است چرا که دقیقا چند صفحه بعد از آدرسی که سازنده پیامک عنوان کرده است پر است از نامه هایی که امام به میرحسین موسوی فرستاده است و نه تنها چنین مفهومی در آن نیست که برعکس در حال تمجید آقای موسوی میباشد از جمله در صفحه ی 199 و 200 (جلد 21 صحیفه ) نامه ی حکم انتصاب میر حسین موسوی به سمت سرپرست امور جانبازان توسط امام خمینی (ره) میباشد که بخشی از متن آن را عینا برای شما خواننده گرامی در ذیل میاورم :

(( از آنجا که ممکن است این روزها افرادی بخواهند نسبت به دولت خدمتگزار شبهات‏‎ ‎‏و القائاتی در اذهان عامه به وجود آورند و زحمات بی شائبه و طاقتفرسای شما را‏ ‎‏خصوصاً در مسئلۀ جنگ خدشه دار نمایند، لازم است این نکته را تذکر دهم که من‏‎ ‎‏همچون گذشته شما را فردی لایق و دلسوز برای انقلاب اسلامی می دانم، و زحمات شما‏‎ ‎‏را در دوران جنگ و تجهیز سپاهیان اسلام فراموش نمی کنم، و الآن نیز شما را تأیید و‏‎ ‎‏حمایت می کنم. ))

همانطور که میبینید دیدگاه امام نسبت به میرحسین موسوی در این نامه به وضوح مشخص و تبیین شده است.

حالا احتمالا منظور حقیر را در " جاهل " خواندن سازندگان و منتشرکنندگان آن پیامک مذکور متوجه میشوید. متاسفانه اینها نه درکی از زمان نخست وزیری آقای میرحسین موسوی دارند و نه حتی صحیفه ی امام را که خود را متعهد به آن میدانند درست مطالعه کرده اند. مصداق همان ضرب المثلی ست که " بشکه خالی بیشترین صدا را میدهد "

جا دارد توصیه ای به آن جریان خاص بکنم آنهم اینکه در جنگ های سیاسی حداقل کاری که میتوانید بکنید تا مورت و مردانگی خود را نشان دهید این است که اصل محتوا را نقل کنید . وقتی شما حتی به کلام امام ( ره ) هم رحم نمیکنید و حاضرید برای رسیدن به مقاصد کثیف خودتان دست به هرکاری بزنید چطور انتظار دارید مردم به شما اعتماد کنند؟

مردم به کسانی اعتماد کنند که حتی حاضرند کلام امام را تحریف کنند تا کسی مثل نخست وزیر زمان جنگ را کوچک نشان دهند؟

آقای میرحسین موسوی با تمام اشتباهات که در سال 88 داشت  اما آیا این مردانگی و مروت است که شما کلام امام را تحریف کنید تا ایشان را کوچک و بی اعتبار معرفی کنید؟

و همانطور که دیدید چنانچه بعد از این هم بخواهید این سبک از مقابله را پیشگیرید ماهم ساکت نخواهیم نشست و با انتشار آنچه " حقیقت " هست و احتمالا در مقاصد سیاسی شما چنین چیزی اصلا تعریف نشده است میپردازیم.

شمایی که معتقدید نباید حتی کلام امام را تفسیر کرد ، چرا که کلام امام واضح و صحیح است ، چطور به خود اجازه میدهید کلام ایشان را تحریف کنید؟؟؟

مَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ ؟

پدیده داعش (قسمت دوم-پایانی)

بحث پیرامون " پدیده بودن " داعش نسبت به سایر گروه های تروریستی در مطلب پیش بیان شد و بسیاری نکات از این قبیل هستند که داعش را از مابقی نخاله های منطقه متمایز میکنند .

از جمله این موارد چاپ اسکناس و گذرنامه تحت عنوان " حکومت اسلامی " بود. خب چنین موردی در بین گروه های تروریستی ، تازگی داشت و اقدام جدیدی شمرده میشد که از پیشرفت گروه های تروریستی در این زمینه خبر میداد. گرچه بنظر بنده تنها یک بازی روانی بود که نشان بدهند داعش ، عقل کل هایی دارد که فکر همه جا را کرده است و میداند قدم بعدی باید چه کند.که البته در طول این دوران که خبر از شکست های پی در پی داعش به گوش میرسد از هم پاشیدگی و بیچارگی گروهک داعش کاملا مشهود است.

فارغ از این همه وجه تمایز بین این گروه با سایرین ، بحث هدف داعش مطرح میشود. و اینکه بعد از اینکه شعارهایمان را برای جبهه های استکبار دادیم حالا وقت آن رسیده تا به دور از این پیش زمینه های فکری ، به بطن هدف داعش و آنچه واقعیت دارد بیندیشیم ، چرا که صرفا با گفتن اینکه " داعش ساخته ی امریکا و انگلیس است " چیزی درست نمیشود . همانطور که میبیند دنیا مدام خودش را سرگرم این جریان کرده است ، روسیه و ایران مشکل را به گردن آمریکا و عربستان میندازند و آمریکا و عربستان هم ایران و روسیه را محکوم به جنایت میکنند . اینطور طرز فکرها و جدال های بین المللی جز اینکه وقت برای داعش میخرد تا هدفش را پیش ببرد ، محصول دیگری نخواهد داشت.

به نظر حقیر طبیعتا آنچه داعش به عنوان هدف خود مطرح میکند که حکومت بر سوریه و عراق است چیز بی اساسی ست و حتی اینکه این حکومت قرار است " اسلامی" باشد هم دور از واقعیت است و گمان بنده خودشان هم ازین موضوع آگاهند .

اما پشت پرده ی این سروصداها و شعارها تنها یک هدف وجود دارد.

آنهم بحث " جنگ فرسایشی " است که داعش تمام مولفه های آن را دارد. اولا یک گروهک کوچک است، دوما توسط کشور خاصی اداره نمیشود که بتوانیم برای تحریم و تنبیه آن کشور به سازمان ملل – که خود یک سازمان داعشی دیپلماتیک است – قطعنامه ببریم ، سوما برای ایدئولوژی اش میجنگد که باعث میشود با همان تفکر " هفت شیعه بکش و برو بهشت " برسر مواضع خودش بماند.همانطور که در تمام این سال ها این باور از کتب وهابی ها حذف نشد و آنقدر ماند و برآن اصرار ورزیده شد تا نتیجه اش شد پدیده ای به اسم داعش.

داعش امروز تنها مسئولیتی که دارد ایجاد وحشت و خرابکاری حداکثری ست ، نه پیروزی .

شما ببینید در طول این چندسال ، عراق به اندازه ی 30 سال به عقب رفت . هم از نظر مدیریت شهری ، هم از نظر اقتصادی ، هم از نظر سیاسی . البته تنها در یک زمینه شاید داعش مصداق عبارت " عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد " شد آنهم ارتش و سیستم نظامی عراق است که در طول این سالهای جنگ با داعش بسیار پخته تر از قبل شدند.معلوم نبود ارتش عراق کی و چه موقع قرار است از خواب زمستانی خارج شود و چیزی که شایسته ی نام " ارتش" هست را نشان بدهد ، که خب داعش تبدیل به آن بزنگاه برای عراق شد.

اما حیث المجموع عراق به اندازه ی سه دهه عقبگرد کرد.

گروهی مثل داعش لازم بود تا از داخل و از جنس خود این مردم ، منطقه را بهم بریزد ، تنها و تنها دلیل وجود داعش ، بهم ریختن منطقه و عدم ثبات در منطقه است و دیگر هیچ.

اساسا کل عبارت " حکومت اسلامی عراق و شام " نقطه به نقطه و حرف به حرف ش بازی ست.

شما بیایید و مانند بازی شطرنج به جریان نگاه کنید، در بازی شطرنج شما باید خودتان را جای حریفتان بگذارید و ببینید اگر جای او بودید برای رسیدن به هدفتان چه میکردید، حالا که حرکت حریف را شناسایی کردید ، راه را برای حریف سد کنید.

شما خودتان را جای همین جبهه ی استعمار بگذارید. اگر میخواهید منطقه ای مثل خاورمیانه با آنهمه فرصت اقتصادی که از قول خود اروپایی ها بازارهای منطقه ی ما از به صرفه ترین و مطلوب ترین بازارهای جهان است، نفتی که در منطقه ی ما هست در هیچ جای دنیا نیست و موارد از این قبیل.

اگر میخواهید منطقه ای مثال خاورمیانه را بدست بگیرید، نمیتوانید مستقیما حضور خود را در این کشورها اعمال کنید، چون شما به عنوان جبهه ی استعمار شناخته شده اید و با اوضاعی که سالهای قبل به عنوان بیداری اسلامی به راه افتاد عملا وجهه ی خود را در کشورهای مدنظرتان از دست دادید، پس طبیعتا مذاکره و معامله جوابگو نیست. بهترین راه برای رسیدن به این هدف ، ایجاد ناامنی و هرج و مرج در منطقه ست. تا منطقه به خمیری در دستان شما تبدیل کند. حالا دیگر هرطور دلتان بخواهد و به هرکس دلتان بخواهد امتیاز میدهید.میتوانید به داعش امتیازاتتان را بدهید اما بصورت مخفیانه و در اینطرف جار بزنید که ما به مردم سوریه کمک رسانی کردیم و البته باید هم جار بزنید.

 

دوستان من بدانید و بدانید ، نه ابوبکر بغدادی واقعیت دارد و نه شعار " حکومت عراق و شام" .

داعش بوجود آمد تا حکم نارنجک کمری را ایفا کند.شاید وحشتش به اندازه ی " تانک" نباشد اما بالاخره مخرب است. اگر در کوچه ای از شهرتان نارنجکی بترکد آن منطقه ناامن محسوب میشد، روی مردم موثر است، روی شهر موثر است، کل کشور به شهر شما طور دیگری نگاه خواهند کرد. نارنجک ها در نقاط مختلفی میترکند تا اولا حواس ها متمرکز بر یک نقطه نباشد، مدام باید در حال تعویض نقاط باشد . کاری که داعش استاد آن است. اصولا داعش فرمولی برای چنین کارهای ندارد هر لحظه به سمتی میرود و کاری میکند. نارنجک ها که منفجر شدند منتظر تانک ها باید بود...

 

کلام اخر;

بنده قائل به مشکلات کشور و نظام جمهوری اسلامی هستم، بنده از منتقین این جبهه محسوب میشوم، بنده یک اصلاح ظلب به ذات هستم اما واقعیت این است که امنیت کشور موفقیتی انکار ناپذیر است، برای همه ی ما .

میشنوم که برخی همفکران بنده میگویند ; "هرچه میشود میگویند امنیت که داریم چه وضعی ست."

دوست عزیز شما شهروند سوری نیستی ، شما شهروند عراقی نبودی. حتی درکی از ماجرا نداری چه برسد که از تو بخواهم خودت را جای آنها بگذاری.

تیرها و زخم های داعشی ها برای رزمندگان ما کافی ست،ما دیگر با زبان هایمان زخم نزنیم که زخم زبان بدتر از زخم گلوله ی آتشین است.

 

به امید سربلندی ایران عزیز

تکنیک برجسته سازی ( جنگ روانی )

برجسته‌سازی یکی از پرکاربردترین تکنیک‌های جنگ روانی می‌باشد. نخست به مثال زیر توجه فرمایید:

« شما زیباترین فردی را که می‌شناسید در ذهن بیاورید. حالا از یک کاریکاتوریست بخواهید چهره او را ترسیم کند. بنظر شما این طراحی چقدر معرف آن شخص زیبا است؟ »

در تکنیک برجسته‌سازی، خبرسازان درست مانند کاریکاتوریستها عمل می‌کنند. یعنی یک قسمتهایی را بزرگ و قسمتهای دیگر را کوچک جلوه می‌دهند.

 

کار آنها مثل این است که فردی را مجبور کنیم از پشت یک ذره‌بین تابلویی را ببیند و فقط نقاط خاصی از این تابلو را به او نشان دهیم.

رسانه‏هاى خبرى در تکنیک برجسته سازى اینگونه عمل مى‏کنند. براساس منافع صاحبان رسانه‏ها برخى از اخبار را گزینش کرده و با تمام قوا آن را درشت‌نمایى مى‏کنند طورى که اخبار دیگر کاملاً تحت الشعاع قرار گرفته و دیده نمى‏شوند با این کار آنها به مخاطبین القاء مى‏کنند که فقط به موضوعات مورد نظر آنها بیندیشند.

 مثالها ;

 

1-  در کشوری که داراى مشکلات اقتصادى از قبیل فقر، گرسنگى، بى عدالتى و... است رسانه‏ها به مدت چند روز قویاً به سفر فلان خواننده یا گروه ارکست پرداخته و صحنه‏هایى از اجراى آن‏ها، هتل محل اقامتشان، اتوبوس حامل آن‏ها و ... را نشان مى‏دهند در حالى که این مسأله اصلاً اولویت مردم نیست ولى با درشتنمایى و برجسته سازى تمامى افکار عمومى را مشغول آنها مى‏کنند.

 

 2- شبکه CNN تمام اخبار خود را در طى چند روز حول محور ربوده شدن چند تبعه غربى در سواحل جنوب شرق آسیا  مى‏کند در حالى که در غزه مردم بى‏گناه به خاک و خون کشیده مى‏شوند و هیچ پوشش خبرى از آن پخش نمى‏شود. با این کار اذهان عمومى به یک مسأله دست چندم مشغول مى‏شود و از مسایل اصلى باز می‌ماند. در حقیقت رسانه‌ها شاید خیلى موفق نباشند که به مردم چگونه اندیشیدن را القاء کنند اما به کمک برجسته سازى به راحتى به آن‏ها دیکته مى‏کنند که به چه بیاندیشند و اولویت‏هاى فکرى جوامع را مشخص مى‏کنند.

 

3- خانم مروه شروینى (شهیده حجاب) در دادگاه آلمان در ملاء عام به جرم محجبه بودن با ضربات چاقو شهید مى‏شود اما خبرگزارى‏هاى غربى از جمله CNN تا یک هفته سخنى از آن به میان نمى‏آورند و بعد از آن هم به صورت یک خبر دست چندم به صورت «درگیرى یک مرد آلمانى و یک زن مسلمان در دادگاه منجر به مرگ زن شد» آن را به یک خبر بى اهمیت و دست چندم تبدیل مى‏کنند.

براساس این تکنیک است که بزرگان جنگ روانى شعار زیر را مطرح مى‏سازند: «شاید، نتوانیم  مردم را مجبور کنیم که چگونه بیاندیشند اما براحتى مى‏توانیم آنها را وادار کنیم به آن چیز هایى که ما مى‏خواهیم بیاندیشند» یعنى اولویت فکرى مخاطبان را رسانه تعیین مى‏کند.