25 سال پیش | در هین ایام | درحالیکه آیت الله هاشمی سومین سال ریاست جمهوری اش را میگذراند | مردی که در تصویر میبینید | نیل پاب ورت | مهندس بریتانیایی شرکت مخابرات | از طریق رایانه به تلفن همراه رئیس اش | اولین پیام کوتاه یا SMS را با مضمون; | "#کریسمس مبارک" | ارسال کرد...
۲۸
آذر
متاسفانه یا خوشبختانه! | جناب #احمدی_نژاد | کار را به جایی رسانده است که | اصلاح طلب و اصولگرا | انقلابی و ضدانقلاب | یکدیگر را در مسیرِ | زدنِ احمدی نژاد | پیدا کرده اند | و مضافا اینکه | احمدی نژاد از اینجا ببعد | ذره ای از پلِ منتهی به بیت رهبری را هم | سالم نگه نداشته است.
متاسفانه یا خوشبختانه! | جناب #احمدی_نژاد | کار را به جایی رسانده است که | اصلاح طلب و اصولگرا | انقلابی و ضدانقلاب | یکدیگر را در مسیرِ | زدنِ احمدی نژاد | پیدا کرده اند | و مضافا اینکه | احمدی نژاد از اینجا ببعد | ذره ای از پلِ منتهی به بیت رهبری را هم | سالم نگه نداشته است.
۲۸
آذر
رفتم سوپر مارکت مجهز تخم مرغ بخرم
گفت نداریم روبرویی داره
گفتم چرا خودتون نمیارید
گفت بعضی چیزهارو نیاوردیم تا صاحب مغازه روبرویی (که یه پیرمرد مسنه) هم کاسبی کنه
#مهربانی
۲۸
آذر
الف: | یکی از تلخ‌ترین گزارش‌هایی که در همهء عُمر دیدم | خاطرهء پسرِ نوجوانِ هموطنی بود | نجات‌یافته از کشتیِ شکسته‌ای در سواحلِ سرد و صخره‌ای اُسترالیا | اینکه در میانهء جدالِ نابرابری با طوفانی شبانه | چطور پدرش دست‌اش را می‌گیرد و بالا می‌آورد | امّا با موجِ بعدی... کاسهء سرِ پدرش هم محکم به جایی میخورد و پیشِ چشمِ او می‌میرد | بعد از آنکه آبِ تلخِ اُقیانوس عاقبت حُفرهء دهانِ مادر و خواهرش را هم یافته و غرق‌شان میکند | آدمی به سن و سالِ نگارنده لابُد در سیر مجازستان و... وبگردی ازین چیزها بسیار دیده | امّا میدانی؟ | این رفیق‌ات آن شب و پایِ دیدنِ آن گزارش خیلی گریه کرد | خیلی... | بحال هموطن اش که مهاجرت کرد به غربت...
ب: | آن یکی داد بزند که ایهاالناس! خاک بر سرِ دولتی که پایین آمدنِ نرخِ تورم‌اش حاصلِ بی‌پولی و بیکاری و رکود است و اُمیدش بسته به کرمِ دشمنان و تدبیرش وابسته به سکوتِ مُنتقدان و دلسوزان | وین یکی بگوید تو یکی دیگر خفه با آن چندملیارد ارزِ از دست رفته و خسِ و خاشاک خواندنِ ملیون‌ها نفر از نفوسِ این مملکتِ بداقبال | سومّی بپرسد که مگر تو نبودی که شورایِ شهرِ تهران و انگیزهء جامعه را برایِ انتخاباتِ بعدش به لجن کشیدی؟ | و آخری طعنه بزند که فرمودید سال‌هایِ طلاییِ دههء شصت؟ و خُب! بله! می‌فرمودید | و همه | انگشتِ افشاگری تاب بدهند به چرایی و چگونگی نهادنِ نهالِ فساد و نابرابری در برهوتِ سال‌های سازندگی و پس از جنگ | و... امّا جنگ!
ج: | مُسابقهء کثیف و خیلی ناجوری که از خیلی وقت پیش هم بود | حالا انگار روز به روز پُرطرفدارتر و کثیف‌تر و ناجورتر میشود | اینکه سیاست‌مدارانی با دست‌هایِ آلوده | و نه به نیّتِ اینکه «دانستن حقِ مردم است» | که به قصد پنهان‌کردنِ آلودگی دست‌هایِ خودشان | دستِ همدیگر را رو کُنند و پتهء شان را بر رویِ آب بریزند | و اشکال‌اش هم این باشد که همه‌شان هم کمابیش راست بگویند | و طرفِ مقابل و رُقبایش واقعا به همین بی‌عُرضگی و سردرگمی و مزخرفی باشند که توصیف‌اش می‌کنند.
د: | راستی چطور میشود که یکی قیدِ یار و دیار و خاطرات و خانهء پدری و احترام و قرمه‌سبزی و چالوس و رامسر و نوروز و تکیهء محل را میزند | و با آنکه می‌داند در تهء این جاده برایش فرشِ قرمزی نینداخته‌اند آوارهء غُربت میشود؟ | هان؟
ه: | حاصلِ برجام «تقریبا هیچ» بوده: آن یکی ذوق می‌کُند! | دوملیاردِ دیگر به خاطر ندانم‌کاری آن‌یکی دُزدیده شُده: این‌یکی ذوق می‌کُند! | پروندهء پول‌شویی در پاناما افشاء میشود: هردوتا لاشخوروار می‌گردند دُنبال نشان دادنِ ولو ساختگی نامِ دیگری | چه خبرشان است؟ | کدام یک از آنها گردن می‌گیرند | گناهِ دلمردگی و افسردگی و جانِ به لب رسیدهء انبوهِ آدم‌هایِ معمولی را؟ | احساسِ حماقتِ آن پیرمرد یا پیرزنِ بازنشسته که عُمری را با پاکدستی زندگی کرده‌اند؟ | مسئولیتِ فرارِ رُفقایِ من را از کشورِ خودشان؟
۲۶
آذر
هوا چقدر سرد شده است | سرمازدگان را دریابیم | همانی که به ما نعمتی داده و از آنها گرمایی را ستانده | به همه ما نیک می‌نگرد | و هرگز گمان نکنیم که | درها همواره بر پاشنه‌های پیشین خود می‌چرخند | و با همه خرتوخرى این دنیا اما:
«فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ»
مثلا | هنوز اگر #دیوار_مهربانی شهرتان به راه است | بد نیست در پایان روز | مثلا حوالی ساعت12 شب | مقداری از لباس های گرمی که مناسب هم باشند | آنجا بگذارید...
۲۶
آذر
جای دوری نمی‌رود | اگر در این شب‌ها و سرمای استخوان سوز | وقتی از کنار ماموری انتظامی می گذری | یک لحظه آهسته کنی | و درست در لحظه‌ای که تعجب کرده چه کارش داری | با چشمانی خندان بگویی: | خدا قوت داداش جون! دمت گرم! خسته نباشی!
و نمی‌دانی که شیرینی کلام تو در جان یخ کرده آن سرباز وطن | و پژواک سپاسگزار پاسخ او در یاد تو | آی به دل می‌چسبد... | آی به دل می‌چسبد...
۲۶
آذر
می دانی حارصه چیست؟
یک کلمه عربی است از خانواده حرص، حارص، احتراص.
می دانی که شتر آنقدر صبور و پر طاقت است که می تواند سه هفته بدون آب و غذا در بیابان راه برود ...و راه برود؟
دربیابان خارهایی هست که شترها بسیار دوست دارند. هر جا این خار را ببینند با دندان آن را می کَنند و شروع به جویدن می کنند. وقتی این خار با مزه ی شور خون آغشته می شود، شترها لذت بیشتری می برند. هر چه بیشتر می خورند، خون بیشتری می ریزد و هر چه خون بیشتر می شود، شتر بیشتر و بیشتر از این خار می خورد. گویی که دیگر از خون خود سیر نمی شود. اگر مانعش نشوند شتر از شدت خونریزی خواهد مرد. این یعنی حارصه.
این رسم تمام خاورمیانه است پسرم. انسان هایش در طول تاریخ یکدیگر را کشته اند و کشته اند بی آنکه متوجه باشند که در حال ریختن خون خود هستند. از طعم خون خود مست می شوند.
#بیقراری
#زولفو_لیوانلی
۲۶
آذر
علی خسروشاهی، مدیر و کارخانه‌دار صاحبِ کارخانه‌جات مینو در کتاب خاطراتش آورده است:
یک کارخانه شکلات‌سازی سوئیسی گاهی به دلیل ایراد دستگاه‌هایش در خط تولید بست...ه‌بندی خالی رد می‌کرد، بدون اینکه در داخل بسته شکلات بگذارد و همین بسته‌های خالی احتمالی باعث نارضایتی مشتریان می‌شد.
مسئولان این کارخانه سوئدی آمدند کلی تحقیق کردند و دست آخر پس از حدود یک و نیم میلیون دلار هزینه به این نتیجه رسیدند که سر راه دستگاه نوعی وسیله لیزری بگذارند تا بسته‌بندی‌های خالی را به طور اتوماتیک شناسایی کند و بردارد.
با شنیدن این خبر نگران شدم. چون دستگاه ما هم مشابه همان کارخانه شکلات‌سازی ساخت همان شرکت سوئیسی بود، دستور تحقیق دادم و بعد از یک هفته سرپرست ماشین‌ها آمد و گفت: "بله درست است در دستگاه‌های ما هم چنین ایرادی دیده شده است و حتی ممکن است چنین محصولاتی به بازار راه پیدا کرده باشند."
نگرانی‌ام زیادتر شد و تصمیم گرفتم در جلسه هیئت‌مدیره روی موضوع بحث کنیم. می‌خواستم نظر هیئت‌مدیره را در مورد یک و نیم میلیون دلار خرج احتمالی اخذ کنم.
فردای آن روز با اعضای هیئت‌مدیره برای بازدید از ماشین به کارگاه تولید رفتیم و دیدیم یک پنکه روی صندلی جلو لیزر ماشین قرار دارد. از کارگر ساده بالا سر ماشین پرسیدم: "دلیل این پنکه چیست؟!"
گفت: "ماشین گاهی بسته خالی میزند، من هم این پنکه را که در انبار بود آوردم گذاشتم سر راه دستگاه که بسته‌های خالی از شکلات را با باد پرت کند بیرون."
نگاهی به هیئت‌مدیره کردم، تمامشان رنگشان پریده بود. به کارگر خلاق که ما را از شرِّ یک و نیم میلیون دلار خرج اضافی رهانیده بود، یک تشویق‌نامه به اضافه یک ماه حقوق و یک خانه در کرج هدیه دادم.
به ذهن خلاق خود باید ایمان داشته باشیم
۲۵
آذر
حالا خودمانیم | ربات نمازخوان یا فوتبالیست به درد کجای این مملکت میخورد؟ | آنهم با اینهمه سروصدا! | بهتر نبود وقت شان را صرف ساخت رباتهایی برای شرایط آوار میکردند؟ | که کردند منتها در آن حوزه مثل ربات نمازخوان که با آیت الله ها عکس دارد یا ربات فوتبالیست که با مشاهیر عکس دارد، کسی حاضر به ایستادن کنار تیم سازنده این ربات ها نشد | بنظر هزینه فایده اش، بسیار سودمندتر است ...
#زلزله
۲۵
آذر
میدانی؟! | خیلی از ما اهالی فیس بوک | که #سیاسی مینویسیم | گاهی در ورای نوشتن درد و دغدغه مان | به این فکر میکنیم که; | خُب، حالا این خبر را طوری تحلیل کنم و بنویسم که 6ماهِ دیگر/یکسال دیگر/سه سال دیگر | فیس بوک را شاهد بگیرم و بگویم; | "دیدی گفته بودم" | منتها با قانون احتمالات هم که چرتکه بیندازی | اغلب نصف تحلیل ها درست است و نصف دیگر چپکی از آب درمیاید | منتها هیچوقت برای آن "نصفِ تحلیل ها و قضاوت" های غلط مان، نمینویسیم; | "انگار اشتباه میکردم" | و از قضا حواسمان هم نیست... که; | آنکه مدام بنویسد "دیدی درست میگفتم" | یکجورایی دل آدم را میزند | و شاید کم کم اطراف ات خالی شود | که حق هم دارند | چون کم کم "تو" احساساتی میشوی و بر ابرهای غرور پرواز میکنی | که لابد من "محمدعلی فروغی" فیس بوکم | یا "نوام چامسکی" کانال تلگرامم | و این اختلافِ بین "چیزی که فکر میکنی" با "چیزی که هستی" مدام تو را از دیگران دور میکند | با همین نقد | بد نیست گاهی خاطرات خودمان | لطیفه ای | تصویری یا هرچیز جز تخصص فیس بوکی مان | با دیگران به اشتراک بگذاریم | تجربه اس حتما لذت بخش خواهد بود...
۲۵
آذر