[ هوینجوری و محضِ نمونه: ]
«جرمی کوربین» | یکی از سرسختترین مُخالفانِ ساختار و قانونِ اساسی بریتانیا | در طی سی سال گذشته | عضو مجلسِ نمایندگانِ آنجا بوده |و اکنون نیز رهبر حزب کارگر ( یکی از دو حزبِ اصلی کشور) است
کوربین | نه تنها با تصمیمات دولتِ وقت در اموری چون مشارکتِ انگلیس در جنگِ با عراق و افغانستان سرسختانه مخالفت داشت | که نظام پادشاهی در بریتانیا ( که قدمتی چندصدساله دارد) را هم قبول ندارد | و آشکارا خواستارِ براندازیِ نظامِ سلطنتی و یک جمهوری خواه تمام عیار است! ...
او حتی سرودِ ملّی انگلیس را مسخره کرده | ودر مراسم رسمی نیز | از همراهی با سرود ملی کشوری که خود یکی از مهمترین سیاستمدارانِ آن است | سرباز میزند | چرا که در بخشهایی از سرود | در تمجید از ملکه بریتانیا ( که قانونا عالیترین مقام کشور بوده و همه فرامین به نامِ او صادر میشود | کلماتی وجود دارد که مورد تائید او نیز نمیباشد.
اندکی قبل | «جرمی کوربین» | که به عنوانِ رهبر یکی از دو حزبِ بزرگِ کشور | میبایست عضوِ شورایِ قدیمی و بسیار مهمی میشد | که جهت مبادله اخبار و امور حساس و محرمانهء کشوری و لشگری مملکتی تشکیل میشود | از اینکار سر باز زد | چرا که با سنّتِ مرسومِ زانو زدن در مقابل ملکه در بدو عضویت در این شورا مخالف بود | تا آنکه «الیزابتِ دوّم »شخصا پذیرفت | برایِ نخستین بار در تاریخ | وی را بدون طی مراسم خاص | به عضویت شورای یادشده در آورد.
در بیانیه رسمی کاخِ باکینگهام در خصوصِ این تغییر رویه آمده بود: | «پایداری و دوام نظام های سیاسی با به رسمیت شناختن و تعاملِ با مخالفان رابطه مستقیم دارد»